Anadolu'da Alevîliğin en büyük piri olan Hacı Bektaş Velî'nin 1248'de Nişabur şehrinde doğduğu ve 1337'de eski adı Sulucakarahöyük olan Hacı Bektaş'ta Hakk'a yürüdüğü söylenmektedir. Gençliği Horasan'da geçen büyük pirin Hoca Ahmet Yesevî Ocağı'nda Lokman Perende'den felsefe, sosyal ve müspet bilimleri öğrendiği, bir bey oğlu olarak titiz bir eğitimden geçirildiği bilinmektedir.

Hacı Bektaş Velî, Anadolu Selçuklu Devleti'nin son yıllarında Anadolu'ya gelmiştir. İnsan sevgisini ve insana saygıyı en büyük şiar olarak kabul etmiştir. "Benim Kâbem insandır." sözü bunun en iyi göstergesidir. Anadolu'da eşitlikçi, paylaşımcı ve ayrımcılığa karşı düşüncenin tohumlarını yeşertmiştir. İbadette şekilciliğe karşı oluşunu "Her ne ararsan kendinde ara, Kudüs'te, Mekke'de, Hac'da değildir."sözü ile göstermiştir. Anadolu insanı üzerinde büyük etkisi olan Hacı Bektaş Velî, yetiştirdiği dervişler ile Anadolu'nun her yanına fikirlerini taşımış ve kendinden yüzlerce yıl sonra gelenleri bile bu fikirleriyle etkilemiştir. Sevgi ve hoşgörünün temel taşlarından olan bu büyük Pir'in düşünceleri asırlar boyu insanlar için önemini korumuştur.

Alevîlik-Bektaşilikte Hacı Bektaş Velî "Ser çeşme", yani bilgi pınarının kaynağı olarak bilinir. Ayrıca yine "Kutbü'l Aktap" yani batınî bilimlerin doruğu olarak kabul edilir. Hacı Bektaş Velî Bektaşîlikte de aynı ölçüde değerli olduğu gibi Bektaşîlik bir insan olma yolu olduğu için yolun piri olarak da ona ayrıca manevî bağlılık duyulur. Hacı Bektaş Velî'nin eserleri ve öğrencilerinde yaşayan düşünceleri onun çok büyük bir düşünür olduğunu göstermektedir.