Rivayet edilir ki , bugünkü Pertek ilçesine bagli Merkez Dorutay köyüyakinlarinda yasli bir zat yasarmis. O tarihlerde , buralarin kumandaniolan Alâeddin Pasa ordusu ile birlikte buralarin denetimini yaparkenaksam olur ve Dorutay köyü yakinlarindaki sultan gölü mevkiinde geceyigeçirmeye karar verir.

Çadirlar kurullur , yerlesme baslar. O siradaSultan Alâeddin'in yanina gelen gözcülerden biri "Sultanim su ilerideçadira benzer bir sey ve içinde bir isik hüzmesi var " der . SultanAlâeddin de; gidin bkin bakalim. Kimler varsa gelip bana bilgi verinder. Iki tane atli asker bu çadirin yanina gönderilir. Askerler gelipbakarlar ki bir eski çadir ve bu çadirin içinde yasli bir zattan baskakimse yok.

Askerler sorarlar:
-Ihtiyar kimsin sen? burada ne isin var? ihtiyar:
-Gördügünüz gibi bir ben-i Ademim, adim Sultan Hidir'dir der. Birtoprak güvecim , bir seccadem ve bir de atima yedirmek için bir miktararpam var Askerler:
-Biz Sultan Alâeddin'in askerleriyiz , seni sultanimiza götürmekistiyoruz , deyince bu defa ihtiyar , buralara kadar zahmet edip gelensultainiza söyleyiniz buyursun misafirim olsun. Fakirhanemize serefversin.

-Iyi ama gelecek olan koca bir sultan. Yaninda bir hayli vezir ,vezirâzam ve kumandalari var. Bunlari oturtmak için halin bile yok. Hemkaldi ki koca ordu, gelince ekmek ister , as ister . Bunlari nasilagirlarsin? Iyisi mi biz seni oraya huzura götürelim. Ihtiyar:-Tanrimisafiri umdugunu degil buldugunu yer. Yüce Allahin izini ile mahçupolmayiz. Buyursunlar gelsinler diye cevap verir.

Askerler geri döner , durumu Sultan Alâeddin Keykubat'a anlatirlar.Alâeddin Keykubat da bu ihtiyari merak eder ve ertesi gün ihtiyariziyare eder. Çadira gelir gelmez ihtiyar nezaketle sultani selâmlar vealtina seccadesini serer. Her gelen bu seccadeye oturur, fakatseccadenin bir kenari daima bos kalir. Sultan Alâeddin hayretler içindekalir ve hayretini gizlemez , durumunu ögrenmek için seccadeye oturanvezir , kumandan ve askerlerine bir komutla "Ayaga kalk" der.

Herkesayaga kalkar. Sultan bakar ki yerde küçücük bir seccade var. "Otur"diye emir verir. Bakar ki yerde oturan kimse yok . Herkes seccadeninüzerinde oturmus. Hayretler içinde kalirsa da sesini çikarmaz.

Biraz sonra yasli adam topraktan yapilmis güvecin içerisinde bir miktaras oldugu halde Sultan Alâeddin'in önüne birakir. Sultan:
-Baba erenler , bunu hangimiz yiyecegiz?
Ihtiyar da; Sultanim Besmele ile baslayin yemeye insallah hepinize kadar yetecek vardir. Diye cevap verir.

Sultan Alâeddin ve yanindakiler baslarlar yemegi yemeye , küçük güveciniçerisindeki yemek bütün askerler tarafindan yenilir. Herkesin karnidoyar. Fakat yemek bit türlü bitmez. Sonra direkte asili bulunandagarcik'in(kuzu ve oglak derisinin tabaklanmis, kurutulmus ismi)içindeki arpadan atlara arpa dagitmaya baslar. Bütün atlara arpaverildigi halde dagarciktaki arpanin hala bitmedigi görülür.

Sultan Alâeddin bu zatin ermis ve keramet sahibi bir zat oldugunu anlarve ona: -Sen burada yalniz basina yasli bir ihtiyar olarak zoryasarsin. Ben sana askerlerimin içerisinden akilli, dürüst , itaatkârasker verecegim. Bunlar ölünceye kadar senin emrinde ve hizmetindeolacaklar , der , 3 veya 5 askeri ve bulundugu bölgeyi de vakif olarakkendisine birakir ve vedalasarak ayrilirlar.

Rivayet olunur ki Sultan Alâeddin'in biraktigi 3 askerin isimleri Resul, Munzur ve Delil'dir. Bunlar yasli Sultan Hidir'in ölünceye kadar onahürmet ve itaatte kusur etmezler. Sultan Hidir öldügü zaman Dorutayköyünün güneyinde ve köyün alt tarafinda fakirlik denen mevkiiyedefnedilir. Ancak burasi köylüler tarafinfan temiz tutulmaz. Gübredökülür , hayvanlarin yatak yeri yapilir.

Bir süre sonra bir Cuma gecesinin sabahinda bir de bakarlar ki oradakimezar bugünkü Dorutay(eski ismi ile Zeve) köyünün ortasinda bulunanyüksek tepenin üzerine gelmis ve buradaki ulu agacin altinda mekânkilmistir. Bilahare üzerine Selçuklu Sultani tarafindan bugünkü türbesiyapilmistir.